Zuigtabletten bij keelpijn

Als je (beginnende) keelpijn hebt, is het heel gebruikelijk om hiervoor speciale zuigtabletten in te nemen. Deze zuigtabletten zijn overal te koop, zelfs in de supermarkt, en ze zijn heel gemakkelijk in gebruik. Maar wat doen die zuigtabletten eigenlijk en zijn ze wel helemaal onschuldig?

Keelpijn

Iedereen die wel eens keelpijn heeft gehad, zal het gevoel ervan herkennen; een scherpe pijn die erger wordt bij het slikken, bij het praten en bij hoesten. Keelpijn ontstaat vaak door een verkoudheid, die op zijn beurt weer veroorzaakt wordt door een virus. In een enkel geval is een bacterie de oorzaak. Omdat de veroorzaker dus in de meeste gevallen een virus is, heeft het innemen van een antibioticum bij keelpijn dan ook meestal geen enkel effect.

Een ontstoken keel ziet meestal erg rood en soms zijn er witte plekjes achter in de mond zichtbaar. Vaak zwellen de klieren in de hals voelbaar op en ook koorts is een veelvoorkomend verschijnsel. Keelpijn wordt, meestal binnen een week, minder en verdwijnt uiteindelijk vanzelf. In de tussentijd is het verstandig om met regelmaat kleine slokjes water te drinken om de keel te verzachten en om af en toe op een snoepje, zoals een dropje, te zuigen. Hierdoor neemt de hoeveelheid speeksel in de mond toe, wat de pijn verzacht. Daarnaast is het aan te raden om, als de pijn hevig is, paracetamol te gebruiken. Dit is een pijnstiller die geen kwaad kan en die, naast pijnstillend, ook koortsverlagend werkt.

Toch worden er heel vaak zuigtabletten gebruikt bij keelpijn. Dit omdat het innemen ervan heel gemakkelijk is en men verwacht dat de keelpijn minder wordt of verdwijnt. De naam zuigtablet zegt het al; je stopt een tablet in je mond en je zuigt erop. Door te zuigen wordt de speekselafscheiding gestimuleerd waardoor de pijn in de mond en de keel verzacht wordt. De werkzame stoffen in zuigtabletten worden door het zuigen snel via de kleine bloedvaatjes in het mondslijmvlies opgenomen in het bloed.

Lidocaïne – amylmetacresol - dichloorbenzylalcohol

In de meeste zuigtabletten, bedoeld voor keelpijn, zitten stoffen als lidocaïne, amylmetacresol en dichloorbenzylalcohol. Lidocaïne werkt plaatselijk verdovend op de keel, de andere twee stoffen remmen de groei van virussen, bacteriën en schimmels. Omdat lidocaïne plaatselijk de mondholte verdooft, is het onverstandig om een zuigtablet met deze stof in te nemen voor of tijdens het eten en/of drinken. De kans op verslikken wordt hierdoor vergroot.

Volgens het Farmacotherapeutisch kompas van het Zorginstituut Nederland, waarin door de overheid opgestelde informatie te vinden is over medicijnen, worden zuigtabletten, bedoeld ter vermindering van keelpijn, als weinig effectief benoemd. De pijnstilling komt door het zuigen zelf en door de hierdoor opgewekte hoeveelheid speeksel. Ditzelfde effect wordt verkregen door op een normaal snoepje te zuigen. En, omdat lidocaïne niet alleen de keelholte, maar ook de tong en het wangslijmvlies verdooft, kan het gebeuren dat hierop spontaan gebeten wordt, met een bijtwond als resultaat. Ook worden het drinken van een hete drank, als thee of koffie en het eten van heel warm eten minder goed gevoeld, waardoor verbranding van de mond kan optreden.

Eigenlijk is dan ook het algemene advies bij keelpijn om geen specifieke zuigtabletten te slikken, maar gewoon water te drinken, af en toe op een snoepje te zuigen en eventueel paracetamol te slikken. Het resultaat zal hetzelfde zijn en het is in ieder geval een stuk beter voor de portemonnee.