Schurft

In februari 2022 publiceerden we een blog over mijten: van beddengoed tot wimpers; mijten zitten overal. Naast de huisstofmijt, en de haarfollikelmijt, besteedden we hierin ook aandacht aan de schurftmijt; de Sarcoptes Scabeii. Omdat deze schurftmijt momenteel (december 2022) aan een stevige opmars bezig is, vooral onder studenten, wijden we er opnieuw een blog aan, ditmaal met adviezen hoe je van deze besmettelijke huidaandoening afkomt.

De schurftmijt veroorzaakt dus de huidaandoening schurft, ook scabiës genoemd. Deze mijt is een klein spinachtig beestje dat met het blote oog niet of nauwelijks zichtbaar is. Het is een parasiet, wat betekent dat hij een gastheer (mens) nodig heeft om in leven te kunnen blijven en om zich voort te kunnen planten. Een schurftmijt graaft gangetjes van ongeveer één centimeter lengte onder de huid, waarin eitjes worden gelegd. Deze eitjes hebben slechts drie dagen nodig om uit te komen. Pasgeboren mijten worden nimfen genoemd en een nimf heeft slechts twee weken nodig om volwassen te worden en om zelf in nieuwe gangetjes weer eitjes te leggen.

Als je schurft hebt, dan heb je met name last van hevige jeuk, die vaak vooral ’s nachts optreedt. Soms zijn er gangetjes, blaasjes en/of rode bultjes zichtbaar, meestal tussen de vingers, op de voeten en enkels en rond de billen. De jeuk is een afweerreactie van het lichaam op vooral de ontlasting van de schurftmijt. Omdat krabben bij jeuk een natuurlijke reactie is, kan de huid beschadigd worden en kunnen er ontstekingen optreden. Als je net besmet bent met de schurftmijt dan heb je nog niet direct klachten. Deze ontstaan pas na een week of vijf, maar ondertussen kun je al wel anderen besmetten.

Schurft is namelijk erg besmettelijk. Je draagt het over door huid-op-huid contact, maar ook via dekens, handdoeken, lakens en kleding. Het komt vooral voor op plaatsen waar veel mensen dicht bij elkaar leven. Omdat schurft vaak overgedragen wordt tijdens seks, wordt het tot de soa’s (seksueel overdraagbare aandoeningen) gerekend. Helaas word je na het doormaken van een besmetting niet immuun. Je kunt het heel gemakkelijk opnieuw oplopen.

Wat moet je doen als je schurft hebt?

Schurft is goed te behandelen met een permetrine-crème, een pesticide. Deze crème is zonder recept verkrijgbaar onder andere onder de merknaam Loxazol®. De crème moet ’s avonds op het hele lichaam aangebracht worden op een droge en schone huid. Ook tussen de tenen, onder de oksels rond de geslachtsdelen en onder de nagels. Als iemand je insmeert, dan moet deze persoon handschoenen dragen. Let wel op: de crème mag niet in aanraking komen met de slijmvliezen. Vrouwen moeten dan ook heel voorzichtig zijn met het aanbrengen rond de geslachtsdelen.

Laat de crème vervolgens minimaal acht uur intrekken (ga je ’s nachts naar het toilet, smeer dan de handen en de geslachtdelen opnieuw in). Sta je ’s morgens op, doe dan eerst de gedragen nachtkleding en het beddengoed in de wasmachine en was dit op minimaal 60º C. Draai de matras om, hang het dekbed buiten en zet het raam open om de kamer goed te luchten. Ga daarna pas zelf uitgebreid douchen. Herhaal deze handelingen na zeven dagen. Let op de jeuk houdt nog zeker een paar weken aan.

Verder is het heel belangrijk dat alle huisgenoten, gezinsleden en mensen waarmee je misschien seks hebt gehad, ook op dezelfde manier behandeld worden. Dit moet gelijktijdig gebeuren, om herbesmetting te voorkomen. Ook moeten alle kleding, handdoeken en beddengoed op 60º C. gewassen worden. Kan dit niet, stop de kleding dan in een afgesloten plastic zak en laat deze minimaal 72 uur bij kamertemperatuur staan. Parasieten overleven dit dan niet. Als alle bovenstaande stappen niet consequent doorlopen worden, dan zal de schurftbesmetting niet verdwijnen.

Heb je vragen over de behandeling van schurft met permetrine? Stel ze aan de apotheker.